postaci odrębnego elementu nałożonego na krzyż. Z takim odrębnym paluchem nakładanym na ramię jelca spotykamy się powszechnie właściwie dopiero przy szablach husarskich. Takie jelce były najbardziej jednolite u szabel typu drugiego, mając kształt przeważnie równego i minimalnie zwężającego się pręta. Natomiast jelce szabel typów pierwszego i drugiego miały często kształt rozszerzającego się obustronnie elementu (od wąsów aż do końców ramion) w postaci owalu bądź ścięć pod kątem rozwartym. Forma ta nie wykluczała oczywiście występowania jelców w kształcie wspomnianego wyżej pręta. Jeśli chodzi o jelce szabel typu czwartego, sprawa wygląda podobnie.<br>Kolejnym elementem wspólnym i charakterystycznym dla trzech pierwszych typów jest mocowanie trzonu