artykulacją myśli czy uspójnieniem opowiadanej historii (np. tytułowa bohaterka i narratorka Panny Lilianki Schuberta). Autorzy zwykle rezygnują z przywileju "głosu autora" czy zdystansowanego narratora na rzecz autoprezentacji bohatera (np. św. Paweł Łozińskiego i Jan Pandarek z Cyt Bitnera). Ich doświadczenie wewnętrzne zostało zaszyfrowane w języku eliptycznym, będącym często trudnym do rozszyfrowania idiolektem (Panna Lilianka).<br> Tematyka tych utworów, podobnie jak język narracji, jest jakby wyjęta spod reguł cenzury artystycznej. Ambicją Dariusza Bitnera jest "pierwsze opisanie" erotyzmu dziecięcego i młodzieńczego, przestawionego wprost, bez przekładu na język symboliczny (por. tom Trzy razy, na który składają się utwory: Jedną ręką, Coraz bliżej i Pierwsze opisanie