krytyka intelektu kawałkującego rzeczywistość, by ją przysposobić do działania, były u Bergsona wynikiem ćwiczenia intuicji w szkole Ethosu wspaniałomyślności. Niestety, tak jak nie posiadamy monografii szyderstwa w aspekcie jego roli w kształtowaniu filozofii, tak nie posiadamy monografii ukazującej rolę wspaniałomyślności w budowaniu tego samego dzieła. Jesteśmy skłonni przyjąć, że tylko rozum jest w nas warunkiem prawdy. Pogłębiona teoria wspaniałomyślności mogłaby nam pokazać, jak bardzo wolność jest w nas warunkiem rozumu. Znów wolność ukazuje się nam jako fakt zabarwiony aksjologiczne. Tym razem nie jest to jednak mroczna siła, która może wszystko splugawić. Wolność jaśnieje blaskiem wspaniałomyślności rodzącej najwyższą, idealną mądrość, której szczęściem