klasycznego, ponieważ <br>jest częścią rozumu paradoksowego. Zasada niesprzeczności logiki klasycznej <br>(A = nie-A) jest bowiem aspektem zasady sprzecznej tożsamości 'logiki <br>paradoksu' (A = A i jednocześnie A = nie-A). Rozum klasyczny i rozum <br>paradoksowy nie należą więc do jakichś odrębnych sfer, ale są ze sobą <br>nierozdzielnie związane. Rozum klasyczny wskazuje na rozum paradoksowy <br>i na odwrót - dlatego właśnie jest możliwa werbalna refleksja nad <br>doświadczeniem 'oświecenia'. <br>Jedynie osoba mistrza może zagwarantować niezmienność 'duchowego <br>przekazu' zen, tylko bowiem mistrz potrafi zweryfikować prawdziwość <br>'oświecenia' ucznia. Wyłącznie ten, kto sam dostąpił 'oświecenia', może <br>odróżnić wyraz prawdziwego 'oświecenia' od próby naśladowania irracjonalnych <br>na pozór zachowań i wypowiedzi