stały się zrozumiałe dla każdego; muszą one być poprzedzone pracą uczonych i artystów, od nich dopiero bierze je popularyzator - dzięki temu są one dość żywotne i złożone, by nie mógł fałszu ich rozwikłać mały, ogłuszony ich wrzawą człowiek. Programy faszystowskie były dziwnie skromne, gdy chodziło o zamierzenia, dające się ocenić rozumowo. Apelowały do uczucia, wyobraźni. Masy upijał czyn jako czyn, bohaterstwo jako bohaterstwo, potęga jako potęga. Rozkosz wyzwalania się i niszczenia. Wyzwalania się ku czemu? Ku zbrodni i niewoli - to czeka na zakręcie drogi wszystkich opętanych dionizyjskim szałem. "Najważniejsze spotęgowanie romantyzmu", wyrażając się językiem Papiniego, rzeczywiście sprawiło, że ukazał się człowiek