p = p (tzn. gdy A jest prawdziwe). Jeśli bowiem prawdziwa proporcja p nie zmienia się w czasie, gdy dokonuję mojej serii doświadczeń, to ilekroć przyjmuję (na podstawie schematu S ) zdanie A , mam zawsze rację (gdy naprawdę jest A ) lub zawsze się mylę (gdy naprawdę jest A ).<br> (II) Jeśli natomiast w rozważanej serii zastosowań S proporcja p jest zmienną losową, tzn. przyjmuje wartości p i p z jakimiś prawdopodobieństwami, oznaczmy je odpowiednio przez P(A) i P( A ) = 1.P(A) , to schemat S istotnie posiada jednoznacznie określony stopień niezawodności, zależny oczywiście od P(A) . Mianowicie (z wzoru Bayesa):&lt;gap&gt;.<br><br> Widać stąd, że