uniwersalizmu z poczuciem nieskończonej wagi rzeczywistości każdej indywidualności, każdej pojedynczej duszy&lt;/&gt;".<br>&lt;tit1&gt;Wraca znów do tego w Duszy samotnej.&lt;/&gt;<br>"&lt;q&gt;Katolicyzm jako uczucie polega na nieustannym obcowaniu z całością &lt;gap&gt; nastrój męski, hartowany, a nie zimny, dźwigający a braterski - jedno z najdumniejszych dzieł człowieka, z najpełniejszych tworów jego historii&lt;/&gt;".<br>W rozdziale o Wyspiańskim rozwija jeszcze myśli o katolicyzmie, atakując jednocześnie gwałtownie polskich katolików "narodowych". A pod koniec książki znajdujemy to zdanie:<br>"&lt;q&gt;Teraz, gdy odnajduję w sobie nieuchronny pociąg do rozpatrywania wszystkich spraw życia w taki uniwersalny i indywidualistyczny zarazem sposób, zadaję sobie mimo woli pytanie, czy to nie bezpośrednio żyjący pod powłoką świadomości ślad