parkach czy gdziekolwiek na poły<br>inscenizowanych scen demaskujących rzeczywiste cele władzy, głupotę<br>przywódców, okrucieństwa i bezsens wojny, antyludzki charakter przemocy<br>fizycznej; na przykład taki przebieg "przedstawienia": malarz rozkłada<br>swe sztalugi w miejscu publicznym, budzi sympatię przypadkowej<br>publiczności, malując Biały Dom i jego dostojników, a w pewnym momencie<br>domalowuje dostojnikom uszy, ryje, ogony, rogi, kopyta - Biały Dom<br>zamienia w fortecę otoczoną armatami, czołgami, helikopterami (Marc<br>Estrina),<br> - tendencje realistyczne; teatr hippisów był przeznaczony dla<br>wszystkich, piętnował elitaryzm, sztuczność i pompatyczność póz oraz<br>dekoracji; każdy aktor grał siebie i przedstawiał sprawę, którą<br>naprawdę chciał przedstawić - wprost i na zasadzie "torpedowania" obcej<br>mu rzeczywistości i