jest jeszcze normalnym człowiekiem, ale jego ciało mogło ulec przemianie w każdej chwili.<br>Upadł trzeciego dnia, noga obsunęła się po ścianie leśnego jaru, runął w dół.<br>Wpadł twarzą w błoto, zalegające dno dołu. Wstał z trudem, zaczął pełznąć po śliskim zboczu. Miękkie palce darły ziemię, osłabłe ramiona naprężały się, twarz ryła w mokrym mchu. Czuł, jak z każdym ruchem odpływa zeń ta reszta sił, którą jeszcze posiadał.<br>Wydostał się na brzeg jaru, tam padł bezwładnie i znieruchomiał. Żyły na jego ciele zaczęły pęcznieć.<br>*<br>Doron pochylił się, odgarniając równocześnie dłonią zbyt nisko zwieszoną świerkową gałąź. Zabita sarna ciążyła na ramionach, tego dnia