Jak ona mi pomogła. To dzięki niej już w<br>kilkanaście dni po tym szoku wracam do równowagi. Słyszysz? Wracam do<br>równowagi! Już dobrze, już wszystko dobrze. I nikogo tam nie było.<br>Słyszałaś? Słyszysz, co do ciebie mówię? Już jest dobrze. Trzeba wziąć<br>się do pracy. Wszystko czeka. Tylko siąść i rysować. Tak, trzeba siąść<br>i popracować. Wszystko rozłożone.<br><br> Zabrała szklankę i stanęła nad stołem. Zaczęta praca czekała na nią.<br>Miała wrażenie, że napoczęte figurki zwierząt uśmiechają się do niej<br>zachęcająco. Owieczki pasące się na łące, na skraju lasu.<br> Znowu ten las.<br> Bała się, czy jej przeżycia nie znajdą niepożądanego odzwierciedlenia<br>w