statua Czarnego Jastrzębia, dzieło rzeźbiarza Lorado Tafta.<br>Opowieści o Czarnym Jastrzębiu nie można skończyć bez wzmianki o dalszych losach jego plemienia, trudno też zbyć milczeniem dzieje zawsze z nim rywalizującego Keokuka.<br>Lata między rebelią Sauków a przesiedleniem ich z Iowy do Kansas były okresem pogłębiającego się upadku plemienia. Wciąż trwała rywalizacja między dziedzicznym wodzem Twardą Rybą a Keokukiem, wyniesionym do godności wodza przez władzę państwową. Rentę za tereny scedowane rządowi USA, stanowiącą podstawę utrzymania Sauków, płacono za pośrednictwem Keokuka. Zapewnił on sobie taką samą funkcję również wobec Lisów, doprowadzając do podważenia tradycyjnego sojuszu obydwu plemion. Gwałtownie zmniejszała się liczebność Sauków. Prowadzący