Za Puento de Toledo, mostem na drodze do Toledo, roztaczała się ohydna dzielnica chyba na poziomie Bałut łódzkich: dzisiaj zaszczurzone rudery znikły, wznosi się nowiutka dzielnica, która żywo przypomina nowe dzielnice Genui czy Mediolanu. Sklepy wyglądają zupełnie inaczej: a dwa madryckie uniwersalne sklepy, El Corte Inglez i Gallerias Preciados, mogą rywalizować z Galeries Lafayette czy szwajcarskim Migrosem. Znaczna część ludności zaczęła się myć, golić, czesać, dzieci bosych nie widzi się nigdzie, motoryzacja w miastach, zwłaszcza w Madrycie, jest już duża, w tramwajach i autobusach jest już więcej miejsca, autokary są bardzo porządne, w metro madryckie inwestuje się ogromne sumy. Koleje są