teraz, pewnie nie myśląc o tym, zabrała tę nogę z jego brzucha.<br>- Zimno. - Było ich tu troje żywych, ale choć ogrzali ciasną przestrzeń ciepłem ciał i odizolowali się od otoczenia każdym dostępnym kawałkiem tkaniny, chłód był gotów kąsać najdrobniejszy fragment odsłoniętej skóry. - Ciężko wytrzymać całą noc pod gołym niebem.<br>- Ale ryzykować nie będziemy? - Było to raczej stwierdzenie niż pytanie. Wydawało jej się, że zna odpowiedź.<br>- Będziemy.<br>- Wychodzimy? - Tym razem odezwała się Baśka. Spod koca widać było tylko jej oczy.<br>Ciekawe, czy w ogóle spała. Z trupem męża przy boku... Swoją drogą mogli wpaść gorzej. Mógł być lipiec... W schronie panował zaduch