byłem zmęczony i upojony wódką, ale Liliana zaczęła głośno jęczeć: "Ooo! Ach!", a co gorsza, wykrzykiwać: "Jasiu, och, Jasiu!..." Ogarnęło mnie przerażenie, że zbudzi wczasowiczów dokoła, więc wolną ręką chwyciłem jasiek i nakryłem jej usta. Jej krzyki wychodziły teraz zduszone. Później leżała bezwładnie i z jej ust wydobywało się ciche rzężenie.<br>Miałem dosyć tej dobroczynności. Odwróciłem się do ściany i próbowałem zasnąć, ale nagle przypomniała mi się rozmowa z literatem i opanował mnie strach, czy też za dużo mu nie powiedziałem i czy z tego nie wynikną dla mnie jakieś wielkie nieprzyjemności aż do powtórnego uwięzienia włącznie. Zacząłem teraz kląć wódkę