parę wydawnictw nielegalnych, zanim ukazała się w krakowskiej &lt;name type="org"&gt;Oficynie Literackiej "Margines"&lt;/&gt; (1987), a później w "&lt;name type="org"&gt;Alfie&lt;/&gt;" (1990).<br>Dość podobnie układ racji przedstawia się w &lt;name type="tit"&gt;Scenach myśliwskich&lt;/&gt; na Dolnym Śląsku (1985) Józefa Łozińskiego. Mimo niechlujstwa stylistycznego, a niekiedy i bełkotu, jest to powieść spontaniczna i autentyczna. W całej literaturze lat osiemdziesiątych rzadko spotyka się tak świetnie nakreślone postaci i sceny prowincjonalne (strajk w ZNTK, wyrzucanie partii z zakładu, sceny bufetowe w miasteczku). Łoziński nie podejmuje tu żadnej obrony status quo. Przeciwnie, wszelką działalność &lt;name type="org"&gt;"Solidarności"&lt;/&gt; uprawomocnia. Racje aktualne są po stronie &lt;name type="org"&gt;"Solidarności"&lt;/&gt;, ale wielkie racje historyczne, zwłaszcza na Dolnym Śląsku, przemawiają za komunistami. Postaci