płynął wysoki i chudy docent. Gdy zdjął czapkę, chorzy ujrzeli blade, wysokie czoło i długie, jasnozłote włosy. "Przyjechał do dyrektora jakiś muzyk", pomyśleli chorzy. Potem widzieli go tylko raz jeszcze, wówczas gdy z chirurgiem Tamtenem robili obchód i chirurg Tamten pokazywał mu urządzenia w szpitalu.<br>Na ogół zaś widywano go rzadko. Codziennie po podwieczorku wychodził na spacer i wracał dopiero późnym wieczorem. Pewnego razu, a było to na dwa dni przed operacją Rebeki Widmarowej, wyszedł razem z chirurgiem w kierunku miasta. Natychmiast po ich odejściu do szpitala zatelefonowano. Odbierał telefon Rubiński.<br>- Pana doktora Tamtena nie ma, tylko co wyszedł .<br>&lt;page nr=78&gt;<br> Czy telefonuje