wszędzie i właściwie od niedawna. Indianie Tarahumara w Meksyku, mieszkańcy Kutolu w Rosji oraz Villacamba w Ekwadorze nie wiedzą praktycznie co to zawał, dopóki nie zmienią miejsca zamieszkania i nie trafią w orbitę czynników ryzyka, które uszkadzają serca obywatelom krajów uprzemysłowionych. Jeszcze w 1910 r. zawały serca w Anglii były rzadkością. W Stanach Zjednoczonych dopiero po I wojnie światowej zaczęła się zwiększać umieralność z powodu choroby wieńcowej. Wtedy też po raz pierwszy pojawił się problem nadciśnienia, bo firmy ubezpieczeniowe zaczęły lustrować zdrowie swoich klientów i stwierdziły przykrą zależność (mimo powszechnego wówczas poglądu, że podwyższone ciśnienie świadczy o żywotności): ludzie z większym