nad tym krytycy, a i ja powrócę do tej sprawy.<br> Jan Błoński stawia młodym pisarzom za wzór prozę Andrzeja Stasiuka, któremu udało się - w Białym Kruku i Opowieściach galicyjskich - zbudować solidny świat przedstawiony, zabezpieczony epickim dystansem.<br> Utwory Stasiuka, łącznie z najnowszą książką Przez rzekę (1996), są równocześnie zakorzenione w postpeerelowskiej rzeczywistości i zawieszone między światem realnym a niewidzialnym. Tom opowiadań Przez rzekę przedstawia świat rozpięty między biegunami nieba i piekła, dziecięcej pobożności i dorosłej "religii" seksu i alkoholu. Proza Stasiuka to przykład poszukiwania własnego języka powieściowego, także języka symbolicznego. Próbą kreowania własnego języka artystycznego są również powieści Olgi Tokarczuk od Podróży