matkę i strapioną Gabi na drugim tarasie pod platanem. Chłopiec kredensowy nakrywał stół obrusem, a Michał niósł tacę z podwieczorkiem. Pachniało miodem. <br>Pani Romeyowa wypytała dokładnie o wszystko. Kazała Gabi i Hubertowi powtórzyć każde słowo rozmowy. A potem jadła nic nie mówiąc i widocznie nad czymś rozmyślała. <br>- Ja już postanowiłem - rzekł Hubert - zrobię napad na jego dom i wykradnę mu ten kamień, a na biurku zostawię dwadzieścia złotych i uprzejmy liścik. <br>Pani Romeyowa powzięła inny projekt. Nic jeszcze na razie nie mówiła, ale oczy błyszczały jej zadowoleniem i jadła prędko, wcale nie zwracając uwagi na to, co je. <br>Osy latały nad