zaprzeczenie<br>zapuszcza w Nicość Byt korzenie,<br>tak że w nie-tkance nie-istnienia<br>coś przez to się gruntownie zmienia.<br><br>Hernando zatem w senno-jawie<br>zanurzył się po uszy prawie.<br>Z początku widział młody bigot<br>jedynie jaźń męczący migot.<br>Dziwaczny snu i jawy centaur,<br>związany jeszcze głową z bytem,<br>z nerwowym rżeniem szarpał pęta<br>i w nicość gniewnie bił kopytem.<br>Wreszcie się zerwał. I narosły<br>podczas szarpania człeko-zwierza<br>materiał senno-jawny niosły<br>zanegowane snu obrzeża.<br>Opisać go niezmiernie trudno,<br>bo obserwator każdy przyzna:<br>nawet w zawiłym postrzeżeniu<br>dna a priori jest płaszczyzna.<br>W zawrotnych jednak oscylacjach,<br>niesionych przez jawosnu żywioł,<br>płaszczyzny