żeby upewnić się, że wszystko zostało porządnie przytroczone i zgodnie z jej dyrektywami. I już siedziało się w środku. Papa wyruszał godzinę wcześniej w swoim lekkim powozie, pokonywał dziennie większe odcinki3 i nocował w innych kwaterach niż mama ze swoimi pędrakami. A teraz, przy odjeździe, robiło się człowiekowi jednak tak rzewnie na duszy, ale mam była przecież obok i niania4 też, więc szybko się rozweselaliśmy. Stangret strzelał z bata i krzyczał "wiooo!", konie tupiąc żwawo wprawiały podróżną brykę w ruch. W prowincji mało było szos, kołysało nami porządnie, trzęsło na wszystkie strony. Dopóki byliśmy w Raudonatschen5 wyglądaliśmy przez okno, bo wszędzie