Myślałam, że skończy się na wychowawczej pogadance i zaraz wrócę do pracy. Ale te skurwysyny wsadziły mnie do gazika i wywieźli ze 40 kilometrów za miasto. Kiedy zajechali pod bramy jakiegoś zakładu, już wiedziałam, że przez kilka tygodni będę musiała harować przy taśmie produkcyjnej. I nie pomyliłam się. Do dziś rzygam, gdy widzę dżem. Bo moja praca polegała na wybieraniu przejrzałych owoców z taśmy produkcyjnej. Przez osiem godzin dziennie, ciągle to samo - żali się Leticia, która po tej wpadce przysięgła sobie, że już nigdy nie podejdzie pod żaden hotel.<br><br>&lt;tit&gt;Burdel Karaibów&lt;/&gt;<br><br>Tylko najstarsi ludzie pamiętają, jak było kiedyś. <br>Do 1959 roku