Ludzie nie traktowali go serio i nie chcieli zdradzać swoich tajemnic. W ciągu pierwszego pół roku Kinsey zdoła1 zebrać zaledwie 62 zasługujące na wiarę odpowiedzi. Mimo to porzucił uniwersytet i zajął się ankietowaniem. Zaczepiał ludzi na ulicach, w hotelach, sklepach, domach, więzieniach. Władze patrzyły na tę działalność bardzo niechętnie, policja sabotowała jego prace; duchowni go wyklinali. <br>Wdzięk i elokwencja Kinseya rozbrajały jednak ludzi. W 1939 roku 671 osób dobrowolnie dostarczyło mu szczegółów o swych najintymniejszych sprawach, w rok później liczba chętnych wzrosła do 959 osób. Coraz więcej ludzi chciało się przed nim wyspowiadać. Kinsey więc całkowicie poświęca się tym pracom, angażuje