transcendentny, jest to wizja ładu przede wszystkim sakralnego dopiero w drugim rzędzie ładu społecznego. Ten ład istnieje niezależnie od tego, co tu i teraz rozgrywa się na ziemi w płaszczyźnie materialnej, doczesnej. Ta wizja układa się w pewien porządek hierarchiczny. Na czele tego porządku stoi wartość najwyższa, stoi bóstwo, sfera sacrum. Dopiero z niej wypływa cały porządek doczesny. Nie można mówić o hierarchii, jeżeli nie ma punktu odniesienia. Nie można mówić o systemie wartości, jeżeli nie jest on zaczepiony w czymś absolutnym, jeżeli nie jest on nadany z góry. Tradycja, o której pisze Evola, jest przekazana nam u źródeł naszej cywilizacji