Nauczyliśmy się traktować ważną część nas samych jak glinę czy półprodukt, który nie ma wartości, póki nie nabierze powszechnie zachwalanego kształtu. <br>Ta powszechność jest oczywiście relatywna. <br>Model piękna kobiecego <br>ciała zmienia się nie tyle z wieku na wiek, co z dziesięciolecia na dziesięciolecie. A ostatnio jest on szczególnie wredny i sadystyczny, bo jest to model anorektyczny. Piękno kobiece to chudość, gładkość, świetlistość, beżowość. Aby go osiągnąć, najpierw trzeba zidentyfikować wrogów. Droga do piękna bowiem to droga walki. <br>Wyczyny samurajów to przy tym zupełna błahostka. Wrogowie są tu znacznie potężniejsi niż na jakimkolwiek polu bitewnym. <br>Po pierwsze: tłuszcz (pełna eliminacja!); po drugie