rozpadły się spółdzielnie produkcyjne. W tym, co zostało, owszem, zasadzono ziemniaki, ale na obszarze w sumie siedmiokrotnie mniejszym niż w latach peerelu! Do szybszego powstawania nowych, prywatnych, dużych gospodarstw poprzednim ministrom rolnictwa udało się nie dopuścić. Siedem nieszczęść Sumując: ziemniaki mamy na ogół kiepskie - w wyniku zaniechania przez rolników stosowania sadzeniaków kwalifikowanych; brak nam gospodarstw hodowlano-nasiennych, tzn. zajmujących się i hodowlą, i reprodukcją własnych odmian. Nie mamy właściwie żadnej infrastruktury handlowo-magazynowej. Brak przechowalni uniemożliwia stały, rytmiczny, całoroczny spływ ziemniaków na rynek, wskutek czego ich ceny skaczą, jak pchły po prześcieradle. Kultura uprawy w gospodarstwach drobnych - mizeria, kultura sprzedaży - żadna