tylko nieliczni właściciele zaczynali eksperymentować, stosując przy zmianowaniu wykę lub koniczynę oraz sprowadzając z Anglii żniwiarki i młockarnie. Lepsze pługi, kieraty, sieczkarnie wyrabiano już w tym czasie w kraju.<br>Wyjścia z kryzysu szukało ziemiaństwo głównie na dwóch drogach. Po pierwsze, rozszerzano uprawę ziemniaków. Zaprowadzone w Polsce pod koniec XVIII w., sadzone były zrazu głównie przez chłopów, którzy tą drogą z niewielkiej działki gruntu wydobyć mogli więcej pożywienia. Począwszy od lat dwudziestych uprawa ziemniaków rozszerzyła się i na folwarkach, kosztem deficytowego zboża (35 tys.ha pod ziemniakami w 1810, 104 - w 1827 r.). Wiązało się to z przewrotem w technice gorzelniczej, odkąd