stanie się nerwowa, gdy płacz noworodka przedrze się do jej pobożnych uszu.<br>Wyszłyśmy. Siąpiła mżawka, z kuchennego okna na pewno można było dostrzec mokre dachy, dlaczego więc mówiła o siedzeniu w parku? Z pomieszania? Domyśla się?<br>- Ona wie - powiedziałam głośno.<br>- Nie! - krzyknęła Jana.<br>- W porządku. Nie wie. A ojciec?<br>- Na saksach. Z firmą.<br>- Jak długo chcesz to ciągnąć, Jana? Do końca się nie da.<br>- Na zabieg jest za późno - rzekła apatycznie.<br>- I tak go nie chciałaś - odrzekłam.<br>Usiadła na mokrej ławce. Poderwałam ją, podłożyłam dwie gazety i plastykowy worek. Dla siebie przygotowałam podobne siedzenie.<br>- Pójdziemy do kawiarni? - zaproponowała.<br>- Przecież będziesz ryczeć