w trakcie najwcześniejszego ordowiku (tremadoku) postępowała redukcja liczby gałązek kolonii i łączących je beleczek, a co ważniejsze, zanik wiązanego z płcią dymorfizmu poszczególnych rurek (tek).<br>Bentosowe graptolity formowały rurki po trzy: środkowa mieściła osobnika, z którego brała początek kolejna triada. Z dwóch pozostałych jedna była węższa, uważana za pomieszczenie karłowatego samca (ryc. 11.10). Pierwsze graptolity planktonowe miały takie węższe rurki, ale w miarę upraszczania kolonii stawały się one właściwe tylko dla początkowych stadiów rozwoju kolonii. Wreszcie zupełnie zanikły. Ponieważ sznur tkanek miękkich łączący osobniki graptolitów planktonowych nie miał zachowującej się &lt;page nr=282&gt; osłonki (w przeciwieństwie do bentosowych przodków), nie jest jasne, czy