w obyczajowości damsko-męskiej nie ma tak surowej reglamentacji ani uprzedzeń, jak to ma miejsce wśród narodów o tradycji katolickiej. Nie oznacza to oczywiście niemoralnego trybu życia, zakodowanego w narodzie. Chcę po prostu powiedzieć, że w zbiorowej podświadomości Estończyków kobieta była traktowana na równi z mężczyzną, szanowano jej samoświadomość i samodzielność. <br>Jakie są wnioski z tej charakterystyki estońskiej mentalności? Wnioski, które mogłyby wyciągnąć inne narody zjednoczonej Europy, w tym także Polacy? Najpierw to, że doświadczenia dziejowe Estończyków były traumatyczne i dlatego są oni bardziej przywiązani do swoich historycznych mitów, w których starają się pokazać siebie większymi i ważniejszymi, niż tak naprawdę