wyróżniało ich, podobnie jak kilku innych elektorów, z grona kilkuset panujących, ale ich państwo stanowiło część Rzeszy podporządkowaną cesarzowi. Objęcie władzy w rozległym państwie, liczącym się w Europie i opromienionym sławą niedawnego zwycięstwa odniesionego nad Turkami pod Wiedniem, pozwalało Augustowi snuć marzenia o uniezależnieniu się od cesarzy Habsburgów. Droga do samodzielności prowadziła przez zdobycie dziedzicznej korony poza Rzeszą, np. w którymś z dawnych terytoriów lennych Rzeczypospolitej.<br><br>Nowy władca był człowiekiem "atletycznej budowy [...], o ogromnej sile witalnej i niewiarygodnej odporności na trudy fizyczne", urodziwym i pewnym siebie, który "łamał podkowy i giął żelazo". Pragnął on wzmocnić swą władzę, kierować Rzecząpospolitą równie sprawnie