na najlepszą stancję dla córki - wtóruje mąż jakby znał najskrytsze myśli Bogny.<br>- Nigdy - zarzeka się Bogna. I żal bliski nienawiści do tego mężczyzny z którym wiąże ją jedynie wspólny dach nad głową i żal bliski nienawiści do tamtego, który jej wspólnego dachu nie ofiarowuje.<br>Znów nieprzespana noc, upadek ducha i samoocena poniżej wszelkiej skali. Nikt nie chce jej na stałe, nikt nie pragnie zabrać ja z obecnego układu, a ona nie ma dokąd odejść, a przede wszystkim brakuje odwagi na zupełną samodzielność, chociaż owe enigmatyczne wsparcie człowieka z którym mieszka stało się już tylko złudzeniem. Ale jak jest wiadomo, odrzucić tę