Typ tekstu: Książka
Autor: Kwiatkowski Tadeusz
Tytuł: Panopticum
Rok: 1995
dzisiaj. Dla Zygmunta nie było przeszkód. Czy jego nieposkromiony język, czy postać w niechlujnym odzieniu, czy też jakaś charyzma osobista sprawiały, że wszystko mu się udawało?
Pozostawił po sobie kilka tomików opowiadań, które przeszły bez większego echa. A szkoda. Był bardzo dobrym nowelistą. W jego utworach pojawiała się często nuta sarkazmu, choć były i takie, w których dominowało poetyckie widzenie świata i słabostek ludzkich. Zygmunt był bowiem przyjazny ludziom, ale wymagał od nich zbyt wiele, by mogli temu sprostać. Świetny kumpel - tak bym go nazwał, bo przecież od okupacji prawie nie rozstawaliśmy się ze sobą i spędziliśmy razem dziesiątki godzin.
Jego
dzisiaj. Dla Zygmunta nie było przeszkód. Czy jego nieposkromiony język, czy postać w niechlujnym odzieniu, czy też jakaś charyzma osobista sprawiały, że wszystko mu się udawało?<br>Pozostawił po sobie kilka tomików opowiadań, które przeszły bez większego echa. A szkoda. Był bardzo dobrym nowelistą. W jego utworach pojawiała się często nuta sarkazmu, choć były i takie, w których dominowało poetyckie widzenie świata i słabostek ludzkich. Zygmunt był bowiem przyjazny ludziom, ale wymagał od nich zbyt wiele, by mogli temu sprostać. Świetny kumpel - tak bym go nazwał, bo przecież od okupacji prawie nie rozstawaliśmy się ze sobą i spędziliśmy razem dziesiątki godzin.<br>Jego
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego