że najbardziej pożądanym sposobem rozwiązania problemu typu, na przykład, .A, S, u. jest dodanie do zbioru A takiego nie branego wcześniej pod uwagę działania, które jest co najmniej tak dobre jak każde działanie w A , w przypadku każdego z możliwych stanów świata. Takie rozwiązanie - nazwijmy je "kreacyjnym" - powinno być najbardziej satysfakcjonującym sposobem radzenia sobie z niepewnością: decydent nie musiałby (przynajmniej w tym kontekście) wiedzieć, który ze stanów świata rzeczywiście wystąpi. Rozwiązania kreacyjne są jednak ze swej natury nieformalizowalne.<br> Jeśli modeli normatywnych nie zamierza się używać do bezpośredniego opisu ludzkiego zachowania, to jakie są kryteria ich oceny? Przede wszystkim modele tego typu