z wczesnej redakcji, tzw. "Urfausta", jak później Tasso jest wariantem człowieka o silnych pasjach i słabej woli, człowieka wahającego się między sprzecznościami. Chwieje się on między ambicją dworskiej i literackiej kariery a miłością do panny Beaumarchais. Pod kolejnym wpływem jej brata i swego przyjaciela zmienia decyzje i w ten sposób ściąga podwójną katastrofę: śmierć narzeczonej od ataku serca i śmierć własną od szabli brata. Biografowie widzą w tym echo osobistej historii Goethego z Rikchen Brion, zamkniętej romantycznie, <orig>balladycznie i szekspirycznie</> pojedynkiem nad marami, który do żywego przypomina sceny z "Hamleta". Jeśli Clavigo jest odblaskiem księcia na Elsinorze, jego counterpart, sprawca wszystkiego