żeby z dawnego <br>został jakiś ślad.<br> I Ty sama też o nim nie myśl.<br> Nie wiem, kiedy się zobaczymy, może nieprędko, ale ja Ciebie nigdy a nigdy <br>nie zapomnę. I może kiedyś tak się stanie, że przyjadę i zapytam, czy mnie pamiętasz. <br>Zenek.<br> Ula długo siedziała na opustoszałej miedzy między ścierniskami z listem na <br>kolanach. W pewnej chwili zawiał łagodny wietrzyk i zapisana kartka pofrunęła <br>w trawę. Dziewczyna podniosła ją i wzrok jej padł na słowa: -...Zaczyna się <br>dla mnie nowe życie i nie chcę, żeby z dawnego został jakiś ślad. I Ty sama <br>też o nim nie myśl.<br> Wróciwszy do