I obie naraz dyskretnie wzdychają.<br> Obie w trefionych perukach.<br> Zniewalająca biel ich szat, czystości i miłosierdzia, nie może<br>być mi pocieszeniem.<br> Jak straszna stała się nasza egzystencja, skoro podrabiamy już<br>wszystko: serca, kwiaty i anioły.<br> Patrzę na nie z przejmującym smutkiem.<br> - Musiałem całą noc spać na prawym boku, aż ręka ścierpła, aż<br>ustało krążenie i... odespałem! - bronię z uporem własnej hipotezy, która wydaje <br>mi się sensowna.<br> - No dobrze - wzdycha krągłolica dając za wygraną.<br> - Teraz powiem panu, jak będzie wyglądało nasze badanie...<br> Pan rozbierze się do pasa i położy tutaj wygodnie na wznak -<br>wskazała przykrytą prześcieradłem leżankę.<br> - Chyba nie jest tu chłodno