Typ tekstu: Książka
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
Autor: Kowalczyk Paweł
Tytuł: Fizyka cząsteczek
Rok: 2000
a) krzywa wyznaczona doświadczalnie; b) potencjał Morse'a; c) potencjał paraboliczny
jak nieadekwatne jest takie przybliżenie. Zasadnicze cechy krzywej oddaje lepiej potencjał Morse'a, pokazany na tym samym rysunku. Jego postać funkcyjną,
dyskutowaliśmy już w rozdziale 3. Zaletą potencjału Morse'a jest fakt, że także w jego przypadku radialne równanie Schrödingera można rozwiązać ściśle, co w szczególności daje wyrażenie na energie poziomów oscylacyjnych będące prostą modyfikacją wzoru:
Stałą dodatnią (zwyczajowo traktowaną jako całość, a nie iloczyn przez , która jest miarą odstępstwa potencjału Morse'a od potencjału oscylatora harmonicznego, nazywa się stałą anharmoniczności. Dokładne rozwiązanie równania Schrödingera pozwala wyrazić stałą oscylacyjną i stałą anharmoniczności przez parametry
jak nieadekwatne jest takie przybliżenie. Zasadnicze cechy krzywej oddaje lepiej potencjał Morse'a, pokazany na tym samym rysunku. Jego postać funkcyjną,
dyskutowaliśmy już w rozdziale 3. Zaletą potencjału Morse'a jest fakt, że także w jego przypadku radialne równanie Schrödingera można rozwiązać ściśle, co w szczególności daje wyrażenie na energie poziomów oscylacyjnych będące prostą modyfikacją wzoru:
Stałą dodatnią (zwyczajowo traktowaną jako całość, a nie iloczyn przez , która jest miarą odstępstwa potencjału Morse'a od potencjału oscylatora harmonicznego, nazywa się stałą anharmoniczności. Dokładne rozwiązanie równania Schrödingera pozwala wyrazić stałą oscylacyjną i stałą anharmoniczności przez parametry
a) krzywa wyznaczona doświadczalnie; b) potencjał Morse'a; c) potencjał paraboliczny<br><gap><br>jak nieadekwatne jest takie przybliżenie. Zasadnicze cechy krzywej <gap> oddaje lepiej potencjał Morse'a, pokazany na tym samym rysunku. Jego postać funkcyjną, <br><gap><br>dyskutowaliśmy już w rozdziale 3. Zaletą potencjału Morse'a jest fakt, że także w jego przypadku radialne równanie Schrödingera można rozwiązać ściśle, co w szczególności daje wyrażenie na energie poziomów oscylacyjnych będące prostą modyfikacją wzoru: <br><gap><br>Stałą dodatnią <gap> (zwyczajowo traktowaną jako całość, a nie iloczyn <gap> przez <gap>, która jest miarą odstępstwa potencjału Morse'a od potencjału oscylatora harmonicznego, nazywa się stałą anharmoniczności. Dokładne rozwiązanie równania Schrödingera pozwala wyrazić stałą oscylacyjną i stałą anharmoniczności przez parametry
