z funkcjonowaniem zasady jednomyślności sejmikowych i sejmowych uchwał. Wiedzą, że ten, kto udaremnił okrzykiem veto podjęcie decyzji, musiał nieraz uciekać, żeby uczestnicy zgromadzenia nie zmusili go pod groźbą szabel do rezygnacji ze sprzeciwu45. Relacja Thietmara o wymuszaniu kijami jednomyślności uchwał lucickiego wiecu wskazuje na bardzo stary, plemienny rodowód siedemnastowiecznych obyczajów sejmikowych. Nie wiemy, jak starosłowiański wzór wiecowy przetrwał do czasów Rzeczypospolitej szlacheckiej, wygląda jednak na to, że jakoś przetrwał46. <br>Elementy barbarzyńskiego dziedzictwa występują zresztą do dziś w Europie, a nawet na innych kontynentach, gdzie zostały przeniesione przez Europejczyków. Obywatele Stanów Zjednoczonych, dumni ze swojego sądownictwa, najczęściej nie wiedzą, skąd się wziął