go rozumieć i tak, że wielka rodzicielka form - w zrozumieniu panteistycznym - obawiała się, że ze śmiercią Rafaela jej zdolność formotwórcza zostanie wyczerpana, i jeszcze inaczej, w różnych odcieniach. Genialnie zwarty, napis ten jest chłodny, posiadający polot i blask tylko dla czytelników umiejących ocenić kunszt i <foreign>savoir faire</> mistrza, jedynego posiadacza sekretu tej sztuki. Musiała więc w tych czasach istnieć mniej lub więcej liczna publiczność znawców, do których ten napis się zwracał. W okresach, kiedy sztuka zajmowała w życiu publicznym więcej miejsca, publiczność ta była liczniejsza, gdy sztuka w życiu miast schodziła na dalszy plan, znawcy robili się nieliczni. Z fragmentów Bacchylidesa