poziomu kultury i wiedzy społecznej. Obserwacja wzorów korzystania ze środków masowych zdawała się potwierdzać oba te poglądy, gdyż istotnie coraz częściej i profesor uniwersytetu i rolnik oglądają te same programy telewizyjne, słuchają tych samych dzienników radiowych oraz sięgają po te same tygodniki ilustrowane.<br>Stwierdzenie silnej zależności między poziomem wykształcenia a selekcjonowaniem pewnych przekazów osłabiało nieco ten optymistyczny pogląd o ujednolicaniu konsumpcji kulturalnej, ale nie wyciągano z tego faktu wniosków, zwłaszcza co do społecznych skutków niejednakowego wykorzystania przekazów masowych. Toteż stosunkowo późno, bo dopiero w latach siedemdziesiątych, badacze komunikowania zaczęli dostrzegać, że intensywny wpływ informacji do całego systemu społecznego nie musi prowadzić