charakterze zamkniętym, pozbawioną ukierunkowania na wolność, na przekroczenie. Sceny z Konstantym są w swym tempie bliższe urywanemu rytmowi Wajdowskich spektakli według Dostojewskiego, a zwłaszcza ich scen kameralnych. Ta sama, czy podobna, uwięziona energia wewnętrzna postaci.<br>Szybkość, która głęboko wniknęła we wszystkie elementy inscenizacji Nocy listopadowej, naruszyła również stabilność kreacyjnej i semantycznej funkcji słowa. Kreacyjnej - ponieważ śpiewane, wydobyte "na jaw" didaskalia stwarzają świat ontologicznie poruszony, niepewny.<br>Ważniejsze jest tu jednak zakwestionowanie semantycznej funkcji słowa. Zwłaszcza w śpiewanych partiach mitologicznych, mających pierwotnie charakter historiozoficznego wykładu - znaczenie słów jest niejasne, pozostaje emocja kształtowana przez muzykę, intonację, śpiew. Zakwestionowana zostaje funkcja słowa jako intelektualnego, myślowego