chodzi mi przecież o pytanie, czy istnieją dzieła literackie, w których znajdziemy sądy dotyczące natury czasu, podobne do wyżej referowanych. Istnieją one na pewno. Najprawdopodobniej wszelkie możliwe do wyobrażenia koncepcje czasu gdzieś już jakiś narrator czy literacki bohater wypróbowywał. A już z całą pewnością nietrudno byłoby wskazać dzieła, w których semantyka czasu przedstawionego jest analogiczna wobec ustaleń współczesnej nauki.<br>Ja chcę raczej zwrócić uwagę na to, że sam sposób istnienia i odbioru dzieła literackiego jest niedocenionym modelem ludzkiego zatopienia w czasie, niewydolności poznawczej i związanych z nią złudzeń. Literatura - niezależnie od pomysłowości w stwarzaniu złudzenia ruchu, błyskawiczności i tempa - w gruncie