przychylności, następowało załamanie. Znów ponawiałem wyznania, burząc sklecone z takim wysiłkiem zaufanie do moich obietnic!<br>Najgorsze jednak były noce. Prowadziłem z Klarą urojone dialogi, osiągałem urojone zwycięstwa, tuliłem ją nagą w ramionach. Rozgorączkowany, na wpół przytomny, przeżywałem w wyobraźni upragnione rozkosze. Odczuwałem w mózgu muśnięcia obłędu. Nad ranem zapadałem w sen równy śmierci, a po paru godzinach budziłem się ze ściśniętym sercem.<br>Zastanawiałem się nad moim stanem. Zdawałem sobie sprawę z erotycznej psychozy, której ulegałem wbrew rozsądnej analizie jej bezsensu, i snułem coraz to nowe niedorzeczne zamysły.<br>Klara nie chciała się ze mną widywać. Nie mogła znieść mojej natarczywości. Czaty na