roku 1808 zdecydowała się na rozpoczęcie samodzielnego życia w otoczeniu córek. Sporo wysiłku kosztowało ją odebranie Klementyny od pań Szymanowskich, które swoją wychowanicę, przebywającą u nich około dziesięciu lat, traktowały jak członka rodziny. Klementyna była towarzyszką młodych Szymanowskich, niezastąpioną lektorką czytywanych na głos dzieł, głównie historycznych, religijnych oraz współczesnych powieści sentymentalnych i romansów grozy. Wśród tych lektur znajdowały się dzieła Rollina, ale także pań de Genlis, Cottin, Montolieu, Riccoboni, Radcliffe, jak również Lafontaine'a i Delille'a. Po latach jednak najstarsza z sióstr Tańskich, Aleksandra, późniejsza żona Marcelego Tarczewskiego, prawnika, w swoim pamiętniku nie bez złośliwości napisała, że Klemunię zamęczano głośnym czytaniem, że