mulany. Włożyłam je do koszuli Dyjona, w której wcześniej zawiązałam rękawy, tworząc coś na kształt sakwy.<br>Naraz coś sobie uświadomiłam. A wraz z tym ogarnęła mnie fala strachu. Oszołomiona oparłam się o drzewo. Pomimo że była noc, widziałam doskonale. Nie tylko rozróżniałam kształty, ale rozpoznawałam jeszcze kolory. W mojej piersi serca załomotały z wrażenia.<br> Bałam się jak jeszcze nigdy. Bałam się nie nocy, nie muloków, tylko własnego ciała. Tej inności, która od pewnego czasu w nim mieszkała. Byłam uwięziona w ciele, które pełno było przerażających niespodzianek.<br>Powolutku wspinałam się na pagórek. Rosły na nim drobne listki zajęczej kapustki. Zerwałam kilka garści