opinia o doskonałości i zaletach ludu tak wygórowana, jak może się to zdarzyć właśnie tylko u arystokraty, młodzieńca 20-letniego (i to nie w naszej epoce), lub u intelektualnie abstrakcyjnego idealisty. Lecz ten idealizm, przejawiający się przeważnie w formach suchych, bezlitosnych, idealizm <name type="person">Robespierre'a</>, objawia się u niego w formie pełnej serca i sentymentu, jest pełen uśmiechu. Jego pojęcia o uszlachetniającym wpływie natury przepojone są w prostej linii ideologią <name type="person">J.-J. Rousseau</>, a jedyną do przyjęcia socjologią jest socjologia <name type="person">Ch. Fouriera</> z jego falansterami. Jest on potomkiem tego odłamu arystokracji francuskiej, która wywołała rewolucję i będąc w obliczu gilotyny, uśmiechała się, wierząc