Tańska, uznawana w początkach XIX w. za przedstawicielkę kobiet emancypujących się, ujawniła w Pamiątce nieco inną postawę. Z jednej strony inspirowana poglądami Jana Jakuba Rousseau i filantropów opowiadała się za odejściem od tradycyjnego układu, który polegał na bezwzględnym posłuszeństwie wobec rodziców. Preferowała model rodziny opierający się na wzajemnej przyjaźni i serdeczności. Podobnie nowocześnie traktowała sprawę wyboru małżonka, postulując samodzielność w podejmowaniu decyzji i zalecając kierowanie się rozsądkiem i przyjaźnią. Zarazem tradycyjnie i zgodnie z obowiązującymi przekonaniami pojmowała role społeczne kobiet i mężczyzn. Między innymi pisała w Pamiątce: „Pierwsi [mężczyźni] przelewają krew za ojczyznę, piszą mądre ustawy, pilnują ich wykonania, rządzą