samej MATKI BOSKIEJ CZĘSTOCHOWSKIEJ.<br>MATKA BOSKA CZĘSTOCHOWSKA ironicznie Jak wtedy<br>w stajence - smród i chrapanie! A modlitwe mają gdzieś.<br>ANTEK siada Kniaziem tu czuć, mać jego czarnopodniebienna w pożyczonom cebule!<br>MATKA BOSKA CZĘSTOCHOWSKA Polak - zobaczy, nasobaczy... i snem sie uraczy! I znowu prześpi wielką okazję. (woła) Hu-hu, huuu!<br>STASIEK siada i do ANTKA Ty, kniaź, tylko mi tu nie barytonuj! Jeszcze jeden ryk brzucha - a macha - w powidło!<br>MATKA BOSKA CZĘSTOCHOWSKA Hu-huuuu! Czyn. Grom. Buuumm!<br>ANTEK zrywa się i chwyta STAŚKA za gardło Do cerkwi z tym śpiewem na grubo, albo do krów! Ponimajesz! (otwiera oczy) Rany boskie! Stasiek