Wiek XX, z niewielką tylko przesadą, można by nazwać wiekiem metody. Refleksja nad metodą tak się rozrosła, iż w niektórych kręgach zaczęto uważać, że całą tradycyjną filozofię należy zredukować do filozofii nauk, czyli ich metodologii. Mam tu oczywiście na myśli neopozytywistów.<br>W latach dwudziestych i na początku trzydziestych naszego stulecia siedliskiem tak rozumianego totalitaryzmu metody empirycznej stał się Wiedeń.<br>Mniej więcej w tym samym czasie młody gimnazjalny nauczyciel matematyki i fizyki zaczął się interesować filozofią nauki. Nazwisko Karla Poppera miało się na zawsze związać z filozoficznymi przygodami naszego stulecia. Środowisko wiedeńskie nie mogło pozostać bez wpływu na kształtującą się myśl Poppera